EDITORIAL | Revolution is the solution to worsening crisis generated by hegemony of US imperialism

Nearly two years of illegitimate rule, Marcos Jr has become a staunch puppet of US imperialism. He established a fascist and weak neocolony that utilizes state terrorism to perpetuate and further expand the imposition of neoliberal economic policies in the Philippines.

These neoliberal policies include the depression of wages, destruction of job security, reduction of taxes of big foreign corporations, liberalization of business and capital, privatization of profitable public assets, removal of regulations protecting labor, women and the environment, and placing the Philippine economy under the control of foreign monopoly corporations. Destruction of local productive forces, deprivation of the people of their means of production especially land, and weakening of the local economy are the results of such.

Marcos Jr brags about the development of Philippine economy through his various travels to different countries for “economic deals” that only serve to solidify liberalization, privatization, and deregulation schemes. On the other hand, he deliberately destroyed the lives and livelihoods of the majority of the Filipino people—the farmers and workers. The mercenary Armed Forces of the Philippines (AFP) and Philippine National Police (PNP) are the ones who ensure that nothing will hinder the implementation of the interest of US imperialism and its powerful allied countries.

Neoliberal projects bring devastation to the people and the environment. In Negros Island, destructive mining operations in Sipalay City, Negros Occidental and Santa Catalina, Negros Oriental have displaced peasant communities in search of precious minerals. In the long experience of farmers who were victims of big mining companies, due to destructive mining, the once fertile lands were destroyed, forests were denuded and rivers became polluted and contaminated. Several quarry projects throughout Negros Island have also damaged rivers and resulted in flash floods.

Reclassification and land-use conversion from agricultural to commercial use, solar farms, eco-tourism, plantations of crops for export and other non-productive uses have also resulted in widespread land-grabbing of peasant land and destruction of their livelihoods.

The oil palm plantation in Candoni, Negros Occidental is forcing farmers to abandon rice and corn, instead plant oil palms. It promises big profits to farmers, but behind it is a bankrupt future and infertile land. Meanwhile, the Tamlang Valley Zone of Peace targets thousands of hectares of forests in Santa Catalina and neighboring towns for eco-tourism and mining operations which will also affect many peasant and indigenous people communities.

Reclamation projects in the island’s urban centers (Bacolod City in Negros Occidental and Dumaguete City in Negros Oriental) will displace tens of thousands of Negrosanons and ruin coastlines and seas that fishermen depend on for their livelihood and are home to many marine life. Moreover, privatization and commercialization of public services such as water, electrictiy, and public transport “modernization” are interconnected with the plan to establish a Super City in Bacolod. The PUV modernization program that small operators and drivers continue to resist is utterly anti-poor and pro-big business.

The oppressive and exploitative system of the monocrop sugar economy has particularly burdened Negrosanons for a long time. It has further squeezed farmers and farm workers through the importation of thousands of tons of sugar and the hoarding of sacks of sugar by cartels to manipulate market prices, creating an unsolvable crisis.

The aforementioned neoliberal objectives have made Negrosanons suffer, whether in the cities or the countryside. State terrorism that caused countless human rights violations delivers neoliberal projects especially to the countryside.

The campaign of suppression and counterrevolution of the AFP, PNP and National Task Force (NTF)-Elcac, much like neoliberalism, spreads unprecedented harm to the people through air strikes, bombings, strafings, massacres and killings, torture, illegal arrests, theft, setting fire to forests, and others. These are intended to silence the people’s struggle for their rights and drive them away so that businesses of big landlords and compradors in cahoots with foreign corporations is unrestricted.

Due to this, the collective resistance of Negrosanons is necessary against neoliberal attacks on Negros Island. The thousands of farmers and farm workers, industrial workers, fisherfolk, church people, human rights and environmental defenders, urban poor, vendors, drivers, youth, professional, and other affected must be continuedly aroused, organized, and mobilized to stifle imperialist interests of plundering the country’s resources and exacerbate the semi-colonial and semi-feudal system. Anti-feudal and economic campaigns also need to be linked and raised alongside anti-fascist and anti-imperialist campaigns to intensify the fight against all-out attacks of the puppet and fascist Marcos Jr regime.

The New People’s Army should even more invigorate its determination to make the enemy bleed from a thousand cuts to the body and occasional blows to the head to prevent the entry of foreign and local big companies in militarized areas. Arm Red fighters not only with guns, but with the capacity for ceaseless and painstaking revolutionary propaganda and organizing to aim the people’s rage towards the onslaught of the AFP and PNP in the countryside.

The strength of the masses and the entire oppressed and exploited people must be mustered to advance the revolution and achieve national and social liberation. Revolution is the only real and lasting solution to the worsening economic, political, military, and cultural crisis generated by the hegemony of US imperialism in the country in complicity with the local ruling class.

EDITORYAL | Rebolusyon ang solusyon sa nagkagrabeng krisis nga mugna sa paghari sa imperyalismong US

Sa dul-an duha ka tuig nga ilehitimong paghari, nahimong matinud-anong papet sa imperyalismong US si Marcos Jr. Iyang gitukod ang usa ka pasista ug huyang nga neokolonya nga migamit og terorismo sa estado aron ipabilin ug dugang palapdon ang pagpatuman sa neoliberal nga mga polisiyang pang-ekonomiya sa Pilipinas. 

Ang kining mga neoliberal nga mga polisiya naglakip sa pagpaubos sa suhulan, pagguba sa seguridad sa trabaho, pag-iban sa mga buhis sa mga dagkung langyaw’ng korporasyon, pagliberalisa sa negosyo ug kapital, pagpribatisa sa maganansya-hang mga pangpublikong kabtangan, pagwagtang sa mga regulasyon nga nanalipod sa pamuo, kababayen-an ug sa kinaiyahan, ug pagbutang sa ekonomiya sa Pilipinas ilawom sa kontrol sa mga langyaw’ng monopolyong korporasyon. Resulta niini ang pagkaguba sa lokal nga produktibong pwersa, paghikaw sa katawhan sa ilang kahimanan sa produksyon hilabi na ang yuta, ug paghuyang sa lokal nga ekonomiya.

Gipanghambog ni Marcos Jr ang paglambo sa ekonomiya sa Pilipinas pinaagi sa iyang paglaag-laag sa lain-laing mga nasud para sa mga “kasa-butang pang-ekonomiya” nga nagpalig-on pa sa mga iskema sa liberalisasyon, pribatisasyon ug deregulasyon. Sa pikas bahin, tinuyo niyang giguba ang kinabuhi ug panginabuhian sa kadaghanan sa katawhang Pilipino—ang mga mag-uuma ug mamumuo. Ang mga mersenaryong Armed Forces of the Philippines (AFP) ug Philippine National Police (PNP) ang nagpasiguro nga walay mobabag sa pagpatuman sa interes sa imperyalismong US ug mga kaalyado niining gamhanang mga nasud.

Katalagman ang dala sa neoliberal nga mga proyekto sa ka-tawhan ug kalikupan. Sa isla sa Negros, gi-abog sa mga makadaut nga mina sa Sipalay City, Negros Occidental ug sa Santa Catalina, Negros Oriental ang mga komu-nidad sa mag-uuma aron mangita og mga bililhong minerales. Sa madugay nang kasinatian sa mga mag-uuma nga biktima sa mga dagkung kompaniya sa mina, tu-ngod sa makadaut nga mina nagu-ba ang kaniadtong mga tabunok nga kayutaan, nawala ang mga kalasangan ug nahimong hugaw ug tayaon ang mga kasapaan. Ang daghang proyekto sa quarry sa tibuok isla sa Negros mingguba usab sa mga suba ug nag-resulta sa kusog nga pagbaha.

Ang reklasipikasyon ug pag-kombertir sa gamit sa yuta gikan sa agrikultural paingon sa komersyal nga gamit, solar farms, eko-turismo, mga plantasyon sa mga pang-eksport nga tanom ug uban pang dili produktibong gamit nag-bunga sab sa kuyanap nga pagpangilog sa yuta sa mga mag-uuma ug pagguba sab sa ilang panginabuhian.

Ang plantasyon sa oil palm sa Candoni, Negros Occidental nagtulod sa mga mag-uuma nga mobiya sa pagtanom og humay ug mais baylo ang oil palm. Nagsaad og dakung ganansya sa mga mag-uuma apan sa luyo niini ang bangkarote nga kaugmaon ug dili na mapuslan nga yuta. Samtang, gitumong sa Tamlang Valley Zone of Peace ang liboan ka ektarya sa kalasangan sa lungsod sa Santa Catalina ug mga kasikbit nga lungsod para sa eko-turismo ug operasyon sa mina nga maka-apekto sab sa daghang mga komu-nidad sa mag-uuma ug lumad.

Ang mga proyekto sa rekla-masyon sa mga sentrong syudad sa isla (Bacolod City sa Negros Occidental ug Dumaguete City sa Negros Oriental) mopalayas sa tagnapulo ka libong mga Negro-sanon ug moguba sa mga baybayon ug dagat nga gisaligan sa panginabuhian sa mga mananagat ug pinuy-anan sa daghang mga kinabuhi sa ilawom sa dagat. Du-gang pa, kasumpay sa planong Super City sa Bacolod ang priba-tisasyon ug komersyalisasyon sa mga serbisyo publiko sama sa tubig, kuryente ug “modernisasyon” sa pangpublikong transportasyon. Ang PUV modernization program nga padayong gi-away sa mga gagmay’ng opereytor ug mga drayber ang hingpit nga kontra-kabus ug pabor sa mga dagkung negosyo.

Partikular nga dugay nang pabug-at sa katawhan sa Negros ang malupigon ug mapahimusla-nong sistema sa monocrop nga ekonomiya sa kalamay. Dugang pa niini nga gipuga ang mga mag-uuma ug mamumuo sa katubhan pinaagi sa importasyon sa libo-libong tonelada sa kalamay ug pagtigom sa mga kartel sa mga sinakong kalamay aron maniobrahan ang presyo niini sa merkado nga nagmugna ug dili masulbad nga krisis.

Gipaantus sa mga nahisgutang mga neoliberal nga katuyoan ang katawhan sa Negros, sa kasyuda-ran man o sa kabukiran. Ang terorismo sa estado nga nagmugna og dili maihap nga mga paglapas sa tawhanong katungod ang naghatod sa mga neoliberal nga proyekto hilabi na sa kabu-kiran.

Ang kampanya sa pagpa-numpo ug kontrarebolusyon sa AFP, PNP ug National Task Force (NTF)-Elcac, susama sa neoliberalismo, nagsabwag og walay tupong nga kadaut sa katawhan pinaagi sa mga air strike, pagpamomba, istraping, pagmasaker ug pagpatay, pagtortyur, iligal nga pag-aresto, pagpangawat, pagpanunog sa mga kakahoyan, ug uban pa. Tuyo niini nga pa-hilomon ang pakigbisog sa kataw-han para sa ilang katungod ug pag-abog sa katawhan para ga-wasnon ang pagsulod sa mga negosyo sa dagkung agalong yutaan ug dagkung komprador kakunsabo ang mga langyaw’ng mga korporasyon.

Tungod niini, kinahanglan ang kolektibong pagsukol sa kataw-hang Negrosanon sa mga neoliberal nga atake sa isla sa Negros. Dapat padayon nga pukawon, organisahon ug palihukon ang liboan ka mga mag mag-uuma ug mamumuo sa umahan, mamumuo sa industriya, mananagat, tawong simbahan, tigpanalipod sa kali-kupan ug tawhanong katungod, kabus nga taga-dakbayan, tigba-ligya, drayber, kabatan-onan, pro-pesyunal, ug uban pang mga apektadong sektor aron dili mag-madinaugon ang katuyoan sa imperyalista nga kawaton ang bahandi sa nasud ug pagrabehon ang dunot nga alang-alang kolonyal ug alang-alang pyudal nga sistema. Ang mga kontra-pyudal ug ekonomikong mga kampanya kinahanglan usab nga isumpay ug ipataas kakuyog ang kontra-pasista ug kontra-imperyalistang mga kampanya para pakusgon ang pakig-away batok sa todo-todong atake sa papet ug pasistang rehimen Marcos Jr.

Dapat mas palig-onon pa sa New People’s Army ang determi-nasyon nga padug-on ang kaaway pinaagi sa liboan ka samad sa lawas ug panalagsang lampos sa ulo aron mapugngan ang pagsulod sa mga langyaw ug lokal nga dagkung mga kampanya sa mga  militarisado nga mga lugar. Ar-masan ang mga Pulang manggugubat dili lang sa pusil, kundili sa kapasidad sa walay hunong ug walay kakapoy nga rebolus-yonaryong propaganda ug pag-organisa aron ipunting ang kayu-got sa katawhan sa pagdagsa sa AFP ug PNP sa kabukiran.

Kinahanglang matigom ang kusog sa mga masa ug tanang katawhang linupigan ug hinimus-lan para sa pag-asdang sa rebo-lusyon ug pag-angkon sa nasudnon ug katilingbanong kagawa-san. Ang rebolusyon lamang ang tinuod ug malanaton nga solusyon sa nagkagrabeng ekonomikanhon, pulitikal, pangmilitar ug kultural nga krisis nga mugna sa paghari sa imperyalismong US sa nasud kakunsabo ang lokal nga nag-haring hut-ong.

Sham sustainable internal peace and security

PRESS STATEMENT
February 5, 2024

Ka Maoche Legislador
Spokesperson
Apolinario Gatmaitan Command
Negros Island Regional Operations Command
New People’s Army

The Philippine Army’s 3rd Infantry Division is hellbent in calling its campaign of military suppression against the people of Negros Island as a state of ‘stable internal peace and security.’ Negrosanons utterly denounce this sham declaration.

What fascist reactionary state forces call ‘internal peace’ is the coercion of peasants to surrender as New People’s Army (NPA) members and supporters, the hamletting of communities through the Retooled Community Support Program (RCSP) and the assault on civilians through focused military operations resulting to numerous human rights violations on the island in order to sow fear and suppress social unrest brought about by imperialism, feudalism and bureaucrat capitalism.

Their boasting of government-implemented projects are once again, exaggerated. The Barangay Development Program (BDP) has been utilized by the National Task Force (NTF)-Elcac along with its duplicitous E-CLIP surrender program to force communities to pose as fake NPA surrenderees in exchange for measly government aid or unsustainable livelihoods. It is even ridiculous that poor communities need to be “NPA-infested” first before they are given token government projects. The BDP and E-CLIP are also immense sources of corruption of generals and local executives.

What mercenary reactionary state forces call ‘security’ is driving away farmers, farm workers and indigenous peoples from the countryside, the fisherfolk from the shoreline, and the urban poor from the cities by using sheer might or political maneuvers by bureaucrat capitalists to give way to foreign and local ruling class interests such as mining, ecotourism, commercial plantations, quarries, real estate, reclamation projects and mega dam projects. Their protection of exploiters and oppressors should not be called SIPS but “sipsip” or suck up to their masters for their own gain.

The Armed Forces of the Philippines (AFP), Philippines National Police (PNP) and NTF-Elcac are actually sugarcoating their difficulty in defeating the armed revolution while also chasing the deadline given to them by the US, their imperialist master, for shifting of focus to war-preparations against China on our shores.

All five guerrilla fronts of the Apolinario Gatmaitan Command-NPA Negros Island Regional Operations Command (AGC-NPA), under the absolute leadership of the Communist Party of the Philippines (CPP), are working with renewed vigor to launch armed struggle, implement agrarian revolution and building the mass base and organs of political power. Revolutionary mass organizations continue, as well, to arouse, organize and mobilize peasants, women, youth, and other marginalized sectors in the countryside through anti-imperialist, anti-feudal and anti-fascist campaigns. A thousand threads bind the NPA and the masses, and the invincible link that ties them together still clandestinely expands and consolidates even with the presence of the fascist AFP.

Reactionary state forces cannot dismantle the collective consciousness of the exploited and oppressed masses to overthrow a rotten semi-colonial and semi-feudal system, and the reasons to fight proliferate every single day.###

ISKULHAWS | Imperyalismo, tigreng papel

Sa kagubot sa tibuok kalibutan karon, ang atong pangutana, nganong nagkagrabe ang kagubot tali sa mga nasud ug naghana ang gubat pangkalibutanon?

Giladlad ni Kaubang Nikolai Lenin (natawo nga Vladimir Ilyich Ulyanov kaniadtong Abril 22, 1870) sa iyang bantugang sinulat, “Imperyalismo, ang Pinakataas nga Yugto sa Kapitalismo”, nga usa sa lima ka tataw’ng kinaiya sa imperyalismo ang dibisyon sa kalibutan sa han-ay sa mga kapitalistang gahum, ug ang pagkabahin-bahin niini dili pwede nga dili mosangpot sa gubat. Buot ipasabot, ang karong kagubot sa kalibutan mugna sa mga imperyalistang nasud nga nag-indigay sa ilang merkado sa mga nasud.

Gitun-an ug gituki ni Kaubang Lenin ang kapitalismo sa katapusang yugto nga imperyalismo niadtong Enero-Hunyo 1916 didto sa Zurich, Switzerland sa panahong nibuto ang Unang Gubat Pangkalibutanon. Si Kaupod Karl Marx sa abag ni Kaubang Friedrich Engels gamit ang materyalismong diyalektiko ug istoriko ang unang mituon sa sistemang kapitalismo sa iyang ekonomiya pangpulitika.

Ang uban pang mga tataw nga kinaiya sa imperyalismo nga giplastar ni Kaubang Lenin mao ang: niabot na ang konsentrasyon sa kapital sa punto nga ang mga monopolyo nahimong dominante sa kapitalistang katilingban; nag-usa na ang kapital sa industriya sa kapital sa bangko aron mamahimong kapital sa pinansya ug nagmugna og oligarkiya sa pinansya; nag-angkon sa kaugalingong kamahinungdanon ang eksport sa sobrang kapital gawas pa sa eksport sa mga sobrang igbabaligya, ug nahimong dasukanan ang mga kolonya ug malakolonya para sa sobrang kapital sa mga kapitalistang nasud; ug mitumaw ang internasyunal nga mga kumbinasyon sa mga monopolyo, trust, cartels, syndicates ug mga susama niini (pananglitan mga transnasyunal ug multi-nasyunal nga korporasyon).

Mingtumaw ang gubat sa mga imperyalistang nasud tungod sa nagkagrabeng krisis nga gimugna sa “pagsobra sa ilang produksyon.” Paghinobra dili pa tungod tinguha nilang tubagon ang gikinahanglan sa katawhan, kung dili nanghinobra nga produksyon sa igbabaligya nga gitukmod sa walay kabusgang pagkamkam sa higanteng ganansya sa mga monopolyong burgesyang naghari sa ilang nasud ug karon usab sa kalibutan. Ang superganansya namugna gikan sa kusog pamuo sa mga mamumuo sa ilang nasud ug sa tibuok kalibutan.

Gilantaw ang mga imperyalistang nasud nga mga tigreng papel. Gamhanan ug abante sa panggawas apan tuman ka dunot sa kinahiladman sa ilang sistema. Sa pagkakaron, nalubong ug wala na gyud nakapangibabaw sa naagumang “nagdugay nga mas dakung depresyon” nga mas grabe pa kaysa depresyon sa ekonomiya kaniadtong 1929, ang mga imperyalistang nasud sama sa US, mga nasud sa Uropa, Japan ug mao usab ang China ug Russia.

Pinaagi sa madinaugong paglunsad sa unang sosyalistang rebolusyon sa kalibutan kaniadtong Oktubre 1917, gipamatud-an ni Kaubang Lenin nga ang imperyalismo mao ang bisperas sa sosyalistang rebolusyon. Pinaagi lang sa sosyalistang rebolusyon ug konstruksyon masulbad ang kontradiksyon ug krisis nga kinaiya sa sistemang imperyalismo.

Mahinungdanon para kanatong mga proletaryong rebolusyonaryo ug sa tibuok katawhan sa kalibutan ang Kritiko sa Imperyalismo ni Kaubang Lenin. Ang mga panghitabo karon nga pagkunhod sa kalibutanong sistemang kapitalismo nga nagmugna og kalibutanon ug katilingbanong krisis ug kagubot nga nagbunga sa mga proxy wars ug wars of aggression, mga timaan sa katukmaan sa pagtuki ni Kaubang Lenin.

Naghilapit na ang ika-106 nga Anibersaryo sa Rebolusyong Oktubre niining Nobyembre (Oktubre 25 sa kalendaryo sa Rusya nianang panahona) ug ania na kita sa panahon sa transisyon sa subling pagbul-og sa proletaryong rebolusyon sa kalibutan. Hagit sa tanang rebolusyonaryong pwersang Pilipino nga hugton ang pagkupot sa Kritiko sa Imperyalismo ni Lenin ug pag-tampo sa subling pagpakusog sa sosyalistang kawsa sa proletaryado.

Read in Hiligaynon: 
https://negrosrevportal.wordpress.com/2023/10/26/iskulhaws-imperyalismo-tigre-nga-papel/

Read in English: https://negrosrevportal.wordpress.com/2023/11/10/schoolhouse-imperialism-a-paper-tiger/

SCHOOLHOUSE | mperialism, a paper tiger

In the midst of worldwide chaos, we ask, why is there an upsurge of inter-nation conflicts and an impending world war?

Comrade Nikolai Lenin (born Vladimir Ilyich Ulyanov on April 22, 1870) posited in his great work, “Imperialism, the Highest Stage of Capitalism,” that one of the five prominent characteristics of imperialism is the territorial division of the world among capitalist powers, and its redivision can only lead to war. Therefore, the current conflicts in the world are due to imperialist countries competing over their market states.

Comrade Lenin studied and analyzed capitalism in the final stage of imperialism on January-June 1916 in Zurich, Switzerland during the eruption of the First World War. Comrade Karl Marx with the help of Comrade Friedrich Engels using dialectic and historical materialism was the first to study the capitalist system in his critique of political economy.

The other prominent characteristics of imperialism posed by Comrade Lenin are: concentration of capital has reached a point in which monopoly has become dominant in capitalist society; industrial capital and bank capital have merged to become finance capital and developed the financial oligarchy; export capital has acquired its own value in surplus capital aside from export of surplus goods, and colonies and semi-colonies became the outlet of the surplus capital of capitalist countries; and that international combinations of monopolies, trusts, cartels, syndicates and others (examples are transnational and multinational corporations) have emerged.

Inter-imperialist wars surfaced due to the worsening crisis caused by overproduction. Such overproduction is not intended to cater to the needs of the people, but rather overproduction of commodities driven by insatiable accumulation of superprofits by the monopoly bourgeoisie who control their countries and the world, as well. Superprofit is extracted from the labor power of workers in their own countries and the entire world.

Imperialists are considered paper tigers. They appear powerful and advanced but are filled with rottenness in the very core of their system. Imperialist countries such as the US, European countries, Japan, and likewise China and Russia are currently buried deep in an even “longer great depression” and is yet to overcome what is considered to be worse than the economic depression of 1929.

Through the victorious first Socialist Revolution in the world on October 1917, the great October Revolution, Comrade Lenin proved that imperialism is the eve of socialist revolution. Only through socialist revolution and construction can the  inherent contradiction and crisis of imperialism be resolved.

Comrade Lenin’s critique of imperialism is valuable for us proletarian revolutionaries and the entire people of the world. The current occurences of the downward spiral of the world capitalist system that has caused a worldwide and societal crisis and chaos causing proxy wars and wars of aggression are reminders of the correctness of Comrade Lenin’s analysis.

The 106th anniversary of the October Revolution is near this November (October 25 in the Russian calendar at the time) and we are currently in the period of transitioning to the resurgence of proletarian revolutions in the world. It is a challenge for all Filipino revolutionary forces to firmly grasp Lenin’s critique of imperialism and contribute to the re-strengthening of the socialist cause of the proletariat.

Read in Hiligaynon: 
https://negrosrevportal.wordpress.com/2023/10/26/iskulhaws-imperyalismo-tigre-nga-papel/

Read in Bisaya: https://negrosrevportal.wordpress.com/2023/11/11/imperyalismo-tigreng-papel/

ISKULHAWS | Imperyalismo, tigre nga papel

Sa kagamo sa bilog kalibutan subong, pamangkotanon naton, ngaa nagabaskog ang mga kinagual sa tunga sang mga pungsod kag nagahana ang gera pangkalibutan?

Ginplastar ni Kaupod Nikolai Lenin (natawo nga Vladimir Ilyich Ulyanov sadtong Abril 22, 1870) sa iya dungganon nga sinulat, “Imperyalismo, ang Pinakamataas nga Halintang sang Kapitalismo,” nga isa sa lima ka matingkad nga kinaiya sang imperyalismo ang dibisyon sa kalibutan sa hanay sang mga kapitalistang gahum, kag ang pagtunga-tunga sini indi pwede nga indi maglab-ot sa gyera. Buot silingon, ang subong nga pagginamo sa kalibutan tuga sang mga imperyalista nga pungsod nga naga-kompetensyahanay sa ila merkado nga mga pungsod.

Gintun-an kag gin-analisar ni Kaupod Lenin ang kapitalismo sa katapusang halintang nga imperyalismo sadtong Enero-Hunyo 1916 didto sa Zurich, Switzerland sa panahon sang paglupok sang Una nga Gera Pangkalibutanon. Si Kaupod Karl Marx sa bulig ni Kaupod Friedrich Engels gamit ang materyalismong diyalektiko kag istoriko ang una nga nagtuon sa sistemang kapitalismo sa iya ekonomiya pangpulitika.

Ang iban pa nga mga matingkad nga kinaiya sang imperyalismo nga ginplastar ni Kaupod Lenin amo ang: naglab-ot na ang konsentrasyon sang kapital sa punto nga ang mga monopolyo nangin dominante sa kapitalistang sosyedad; nagtingob na ang kapital sa industriya sa kapital sa bangko agud mangin kapital sa pinansya kag nagtuga sang oligarkiya sa pinansya; nag-angkon sang kaugalingon nga balor ang eksport sa sobra nga kapital luwas pa sa eksport sang mga sobrang balaklon, kag nangin talambakan ang mga kolonya kag mala-kolonya para sa sobra nga kapital sang mga kapitalistang pungsod; kag nagtuhaw ang internasyunal nga mga kumbinasyon sang mga monopolyo, trust, cartels, syndicates kag mga pareho sini (halimbawa ang mga transnasyunal kag multi-nasyunal nga korporasyon).

Nagatuhaw ang gyera sang mga imperyalista nga pungsod bangud sa nagalala nga krisis nga gintuga sa “pagsulolubra sang ila produksyon.” Pagsulolubra indi pa bangud luyag sini nga sabton ang kinahanglanon sang pumuluyo, kundi nagsulolubra nga produksyon sang baligya nga ginatulod sa wala kabulusgan nga pagkamol sang higante nga ganansya sang mga monopolyo burgesya nga naghari sa ila pungsod kag subong man sa kalibutan. Ang superganansya natuga halin sa kusog-pangabudlay sang mga mamumugon sa ila man nga pungsod kag sa bug-os nga kalibutan.

Ginakabig ang mga imperyalista nga pungsod nga mga tigre nga papel. Gamhanan kag abanse sa gwa apang puno sang kagarukan sa kadadalman sang ila sistema. Sa subong nalubong kag wala pa katibawas sa naagum nga “nagalawig nga mas daku nga depresyon” nga mas malubha sang sa depresyon sang ekonomiya sadtong 1929 ang mga imperyalista nga pungsod katulad sang US, mga pungsod sa Uropa, Japan kag subong man ang China kag Russia.

Paagi sa madinalag-on nga paglunsar sa unang Sosyalistang Rebolusyon sa kalibutan sadtong Oktubre 1917, ang dungganon nga Rebolusyong Oktubre, ginpamatud-an ni Kaupod Lenin nga ang imperyalismo amo ang bisperas sang sosyalistang rebolusyon. Paagi lang sa sosyalistang rebolusyon kag konstruksyon masulbar ang duna nga kontradiksyon kag krisis sang sistemang imperyalismo.

Malahalon para sa aton nga mga proletaryong rebolusyonaryo kag sa bug-os nga pumuluyo sa kalibutan ang kritiko sa imperyalismo ni Kaupod Lenin. Ang mga nagakatabo subong nga pag-usmod sa kalibutanon nga sistemang kapitalismo nga nagtuga sang kalibutanon kag pangkatilingban nga krisis kag kinagual nga nagtuga sang mga proxy war kag wars of aggression, mga patimaan sa kahustohon sa analisis ni Kaupod Lenin.

Malapit na ang ika-106 nga Anibersaryo sang Rebolusyong Oktubre sining Nobyembre (Oktubre 25 sa kalendaryo sang Rusya sini nga panahon) kag yari kita sa panahon sang transisyon sa liwat nga pagbugso sa proletaryong rebolusyon sa kalibutan. Hangkat sa tanan rebolusyonaryong pwersang Pilipino nga hugton ang pag-uyat sa kritiko sa Imperyalismo ni Lenin kag mag-amot sa pagpabaskug liwat sa sosyalistang kawsa sang proletaryado.

Read in English: https://negrosrevportal.wordpress.com/2023/11/10/schoolhouse-imperialism-a-paper-tiger/

Read in Bisaya: https://negrosrevportal.wordpress.com/2023/11/11/imperyalismo-tigreng-papel/

Sa Adlaw sang Pangabudlay: Mag-isa, ibasura ang makahalalit nga mga neoliberal nga palisiya

Ka Bayani Obrero
Spokesperson
National Democratic Front – Negros


May 1, 2023

Mas labi nga nagalala ang krisis nga gintuga sang imperyalismo paagi sa neoliberal nga palisiya kaangay sang liberalisasyon sang kalamay idalum sa rehimen US-Marcos II. Dugang nga naghatag kahalitan ang importasyon sang kalamay sa palangabuhian sang mangunguma kag mamumugon sa uma nga daan na nga nag-antus sa pagpamigos kag pagpanghimulos sa dalagku komprador burgesya kag agalon mayduta.

Pareho nga palisiya sang imperyalismo ang liberalisasyon sa kalamay kag pagpahimulos sa kusog-pangabudlay sang mamumugon sa kampo paagi sa barato nga sweldo kag pareho sang ulipon nga kondisyon sa pamugon. Ang sobra nga produksyon sa kalamay sa bilog kalibutan ang nagtuga sang krisis nga ginapapas-an sa mga imol nga pungsod pareho sang Pilipinas. Bilang mala-kolonya sang imperyalistang US ang Pilipinas, mapilitan ini sa pag-atubang sang kagrabehon sang krisis ilabi na nga may ara ini kaugalingon nga industriya sa kalamay. Ginapabilin nga atrasado kag pre-industriyal ang ekonomiya sang pungsod agud padayon nga mahuthutan sang hilaw nga materyales kag barato nga kusog-pangabudlay samtang nagsalig sa importasyon nga produkto sang dumuluong nga kapitalistang pungsod. Padayon nga gingapos ang mangunguma kag mamumugon sa kampo sa Negros sa monocrop nga industriya sa kalamay. Wala untat ang pyudal kag malapyudal nga pagpigos kag paghimulos sang mga dalagku nga agalon mayduta.

Ginahingalitan ang ini nga sitwasyon sang kartel sang mga negosyante nga mga dalagku komprador burgesya kakonsabo ang mga burukrata kapitalista nga amu ang nagapasiguro sang hilway nga pagsulod sang imported kag smuggled nga mga produkto sa pungsod paagi sa pagmanipula sang mga laye kag patakaran. Diri nila ginapahabok ang ila bulsa. Gani, naputos sa kontrobersiya ang importasyon sang kalamay bangud sa pagpabor sang Departemnt of Agriculture (DA) sa mga pila ka dalagku nga negosyante.

Ang ginatawag nga krisis sang kalamay isa ka artipisyal nga problema nga gintuga sang imperyalismong US kag sa iya mga lokal nga alipores. Bilang imperyalista nga papet, ang US-Marcos II rehimen obligado nga mag-import sang kalamay sa dikta sang liberalisasyon sang komersyo nga gindihon sang World Trade Organization (WTO). Ang imported nga kalamay magsulod sa pungsod nga wala na sang buhis (zero ang taripa) halin pa sadtong 2015.

Ang pagdagsa sang imported nga kalamay sa merkado sang Pilipinas makapierdi sa mga small planters. Samtang ang nagahari nga sahi sang mga dalagku nga komprador burgesya kag dalagku nga agalon mayduta-asyendero indi mabangkarote sa pagnubo sa produksyon sang kalamay kag pagsulod sang imported nga kalamay bangud sila man mismo ang nagakontrol sang patigayon sang kalamay. Daku sa gihapon ang ila benepisyo sa importasyon sang kalamay. Sa pihak bahin, ginabawi man nila ang ila nga kita sa pag-convert sang iban nga cash crop depende sa demand sang global market kag pag-convert sang mga duta nga gintamnan sang tubo pakadto sa economic zone, real estate kag eko-turismo.

Ang pinakakaluluoy sa hambalanon sang importasyon sang kalamay amu ang 2.8 million ka pumuluyong Negrosanon nga direkta ukon indirekta nga nagdepende ang palangabuhian sa industriya sa kalamay. Mabutang sa peligro ang estado sa obra sang 15,000 ka obreros sa mga sentrales kag maapektohan ang 330,000 ka mamumugon sa kampo. Maglala ang kagutom kag kaimulon nga sobra siglo na nila nga ginaantus.

Subong nga Adlaw sang Pangabudlay, kinahanglan dugang mag-isa ang mga mamumugon sa kampo kag mamumugon sa sentrales sa Negros para sa pagdula sa makahalalit nga neoliberal nga palisiya kaangay sa pag-import sang kalamay. Mas pa nga kinahanglan nga ipakig-away sa mga mamumugon ang pagpataas sa ila nga sweldo kag benepisyo, pagpa-untat sa kontraktwalisasyon, kag pagpatuman sa matuod nga reporma sa duta kag pungsodnon nga industriyalisasyon. Dapat dululungan nga isulong ang Php750 national minimum wage kag Php1,100 family living wage bilang makatarungan nga sweldo, ang kinamatarung sa pagtukod sang unyon kag pagpangapin sa regular nga trabaho kag pagdula sa mga iskema nga naglansang sa sweldo kag minimum nga sweldo. Palayason man ang AFP/PNP sa kaumhan nga nagasabwag sang kahadlok sa pumuluyo paagi sa grabe nga militarisasyon kag papason ang NTF-Elcac nga nagahalit sa mga mangunguma kag mamumugon sa uma.

Apang ang ini nga mga demanda indi lubos nga malab-ot idalum sa isa ka mapiguson kag mapahimuslanon nga sistema nga ginaharian sang dalagku nga komprador kag agalon mayduta.  Kinahanglan hingalitan ang bulawanon nga kahigayunan sa pagpukaw, pag-organisa, kag pagmobilisa sa hanay sa masang anakbalhas kag iban pa nga ginahimuslan nga sahi sa pumuluyong Pilipino para sa demokratikong rebolusyon sang banwa. Ang subong nga krisis sosyo-politikal nagpakita lang sa pagkamakatarungan sang pagbato kag pag-intra sa armadong paghimakas agud mareyalisa ang handum sa pungsodnon nga kahilwayan kag demokrasya. ###